Συνέντευξη / Arisa: "Sanremo, η εβδομάδα που νιώθω σαν ντίβα"

Η Arisa επιστρέφει για τέταρτη φορά στο Φεστιβάλ Sanremo. Την τελευταία ευκαιρία - ήμασταν το 2012 - ήταν πολύ επιτυχημένος, τερματίζοντας δεύτερος με Η νύχτα? φέτος φέρνει τραγούδια στον διαγωνισμό Σιγά (το πρώτο που περνάει), γραμμένο από την ίδια την Arisa με την εκλεπτυσμένη τραγουδίστρια και τραγουδοποιό Cristina Donà, e Ενάντια στον άνεμοΤο Το νέο της άλμπουμ θα κυκλοφορήσει στις 20 Φεβρουαρίου Αν σε δω, στο οποίο υπάρχουν νύξεις ψυχής και ευαγγελίου, υπάρχει ποπ αλλά και ηλεκτρονικά. Η Αρίσα δεν είναι μόνο τραγουδίστρια αλλά και τηλεοπτική προσωπικότητα, συγγραφέας, ηθοποιός και ηθοποιός, όλους τους ρόλους που καλύπτει με ειλικρινή ενθουσιασμό.

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες φορές, επιστρέφετε στο Sanremo και μπορείτε να τραγουδήσετε δύο τραγούδια: είστε ικανοποιημένοι με αυτή τη δυνατότητα;
Πολύ, είναι πλούτος. Δύο τραγούδια δεν λένε δίσκο, αλλά σίγουρα μας δίνουν την ευκαιρία να κάνουμε γνωστή λίγο περισσότερο τη δουλειά μας.

Ο Sanremo είναι…;
Η μοναδική εβδομάδα του χρόνου στην οποία νιώθω ντίβα. Ενθουσιάζομαι στο Φεστιβάλ, νιώθω ζωντανός.

Πως μας λες Αν σε δω?
Είναι ένας δίσκος που έχει δύο μέρη, ένα πιο οικείο και ένα ακόμη ποπ και ραδιόφωνο. Υπάρχουν χαρούμενα αποσπάσματα και άλλα πολύ ενδοσκοπικά, τα οποία κάνουν τον απολογισμό του ανθρώπου κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του. Μερικά από τα τραγούδια έχουν πολύ άμεσο περιεχόμενο, ένα άλλο μέρος είναι πιο περίτεχνο και λιγότερο mainstream, το οποίο ωστόσο μπορεί να γίνει mainstream: η ομορφιά της δημοτικότητας είναι ότι μπορείτε να διαδώσετε κάτι που παραμένει στη γωνία, παρά το γεγονός ότι έχετε μεγάλη ισχύ. Αν ταΐζετε φράουλες, οι άνθρωποι θα πουν ότι είναι καλές, αλλά αν προσθέσετε περισσότερα στις φράουλες, δεν σας αρέσει απαραίτητα και αυτό. Γιατί, για παράδειγμα, η μητέρα μου, η ξαδέλφη μου, η θεία μου, δεν χρειάζεται να γνωρίζουν ποια είμαι η Cristina Donà, Giuseppe Dente (αυτό είναι το όνομα του Giuseppe Peveri, γνωστό ως Dente, επιμ.) Anton Antonio Di Martino (όλοι οι συγγραφείς του άλμπουμ από τον indie κόσμο, επιμ.);

Γιατί λες «μάνα μου, ξαδέρφη μου, θεία μου»;
Επειδή η μουσική είναι φτιαγμένη για όλους, γεννιέται για όλους. Όλοι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να το ακούσουν και να το αγοράσουν. Πρέπει να μειώσουμε την τιμή των CD, αλλά και του κρέατος: υπάρχουν πράγματα με τιμές που δεν μπορούν όλοι να αντέξουν οικονομικά. Χαμηλώνουμε τις τιμές για όλα, για όλους. Μιλάω για CD γιατί όταν είμαι μεγάλος δεν νομίζω ότι θα πάω να κατεβάσω μουσική από το διαδίκτυο ή να την ακούσω σε streaming: πρέπει επίσης να σκεφτούμε αυτούς που προτιμούν να αγοράσουν το CD.

Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας με την Cristina Donà;
Αποφάσισα να μην συμπεριλάβω όλα τα τραγούδια από έναν μόνο συγγραφέα στο δίσκο, καθώς και τον Giuseppe Anastasi (πρώην συνεργάτης της Arisa και ο ιστορικός συγγραφέας της, επιμ.) Aταν λίγο "σαν να είχα γράψει τα τραγούδια από τότε που ήμασταν πολύ κοντά. Αυτή τη φορά - ίσως η επόμενη να μην είναι έτσι - επέλεξα να ψάξω αυτό που αγαπούσα και αυτό θα μπορούσε να είναι δικό μου. Ζήτησα από την Cristina (την οποία σέβομαι πολύ καιρό) ένα τραγούδι, μου έγραψε τέσσερα. Είναι η πρώτη φορά που τραγουδάω τραγούδια μιας γυναίκας γραμμένα ειδικά για μένα. Έχετε ένα πολύ πρωτότυπο φωνητικό και εκφραστικό ύφος, καθώς και διεθνές, το οποίο μου αρέσει πολύ.

Με τους άλλους συγγραφείς πώς πήγε;
Με όλους αυτούς έζησα ένα μικρό κομμάτι της ζωής μου. Antonio Di Martino Το ακούω μόνος μου όταν θέλω να ακούσω ιταλική μουσική, και το ίδιο ισχύει και για τον Giuseppe Dente.

Ποιο είναι το πρώτο τραγούδι που γεννήθηκε;
Το πρώτο ήρθε σε μένα από τον Marco Guazzone (κέρδισε το Sanremo μεταξύ των νέων το 2012, επιμ.) Πριν από δύο χρόνια. Μασταν στο Φεστιβάλ και προσπάθησα να τον συναντήσω.

Τον Νοέμβριο δημοσιεύσατε το δεύτερο μυθιστόρημά σας, Youσουν τα πάντα για μέναΤο Μεταγλωττίσατε την ταινία κινουμένων σχεδίων Εγω ο απεσιοτατος και, τον Απρίλιο, μια άλλη ταινία στην οποία δανείζεις τη φωνή σου θα φτάσει στον κινηματογράφο ...
Πολύ αστείο, Barry, Gloria and the Disco WormsΤο Είναι ένα δανέζικο καρτούν, με πολύ ωραία γραφικά - στη Βόρεια Ευρώπη είναι πολύ ευφάνταστα από αυτή την άποψη. Είναι η ιστορία μιας ομάδας σκουληκιών (θα ήμουν η Γκλόρια) που προορίζονται για μια ζωή γραφείου που επαναστατούν και καταφέρνουν, με θυσία, να συνθέσουν ένα μουσικό συγκρότημα της δεκαετίας του '70. Μου αρέσει να μεταφράζω, είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να χρησιμοποιήσω τη φωνή μου και διαπίστωσα ότι έχω τόσα πολλά χρώματα που δεν ήξερα.